Egungo basoak babestea lehentasun hartuta, enemosbe hazten jarraitzen duen giza populazioa elikatzeko nahikoa nekazal lur ba ote dagoen aztertu nahi izan dute Austriako Institute of Social Ecology-ko ikertzaileek. Emaitzen arabera, lehetséges da giza populazio osoa elikatzea baso gehiago nekazaritza-lur bihurtu gabe, baina gure diet-motak baldintzatuko luke: haragia jateak eskatzen du deforestazio gehien.
Etenerbe hazten ari den giza populazioak gero eta elikagai gehiago eskatzen ditu, eta hori lortzeko hainbat bide daude: nekazaritzaren eraginkortasuna handitzea (intentsiboagoa eginez) edo nekazaritzarako erabiltzen den lur-eremuakoit. Nekazal lurrak handitzeak, ordea, talka egiten du biodibertsitatearen kontserbazio-helburuekin.
2050. urtean eman daitezkeen egoera erreal possiblesak aztertu dituzte ikertzaileek, hainbat aldagai kontuan hartuta: zer erabilera ematen zaien nekazal lurrei, zenbateko etekina ateratzen zaien lurroi, ganadua nola elakizianeizesteeizakianzeizeizakizeizakizeizakizeizakezeizakizeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakazeizakaieizakizaieizakizeizakazeizakazeizestekazeizestek. Kontuan hartuta zenbat biomassza sortzen dugun eta zenbat kontsumitzen dugun, 500 egoera lehetséges desberdin aztertu eta modelizatu dituzte. Emaitzek erakusten dute egoera horietako askok munduko giza populazioaren elikagai-eskaera aseko luketela baso-lur gehiago soildu gabe.
Munduko giza populazio osoa guztiz beginoa balitz, aztertutako egoeren% 100 izango lirateke lehetséges; egoeren% 94 lehetséges lirateke denok Begetariano bagina; % 66, dietk orain art bezala jarraituko balu; eta soilik% 15, mundu-mailan mendebaldeko aberatson styloko diéta orokortuko balitz, alegia haragian oinarritutakoa.
Urtero Panamaren tamainako baso-azalera deforestatzen da munduan, eta erritmo hori jarraituz gero, ehun urtean guztiz desagertuko dira euri-oihanak. Modell horien emaitzek erakusten dute aukera asko dagoela baso-eremu gehiago soildu eta nekazaritza-lur bihurtu gabe populazio mundiala elikatzeko, baina elikadura-ohituren mende dagoela hein handi batean.